Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

το υλικό

Όπως κάθε υλικό κι ο χρόνος αναγράφεται στην πορεία του και εξελίσσεται με βάσει τα ανθρώπινα υποκοριστικά. Γελάει - δε γελάει, εξαντλεί και αναστρέφει τη λειτουργία του. Πικάντικος ως χρώμα - ανθρώπινη βαφή. Βάφεται και ξεβάφεται και δηλώνει την αναταραχή. «Έλα να παίξουμε». Σε προσκαλεί και τυχαία υποδουλώνεται κι εσύ μαζί του. Γιατί, αφού κάνεις την αρχή, γνωρίζεις εκ των προτέρων πως θα τελειώσει. Οι σταθερές του αποχρώσεις συμβιβάζονται στο πεδίο του Σεπτεμβριανού μήνα. Πόσα θα κερδίζαμε, αν οι μήνες είχαν γραφτεί για 30 μέρες;

Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

έρωτα μιας άλλης Αντιγόνης

ΕΡΩΤΑ
Που βασιλιάδες και θνητούς στο ίδιο στρέμμα τους κοιμίζεις
Και λογαριάζεις κάθε απανεμιά
και συγκαταλέγεις τη δόξα και τη φήμη
Και δυνατός και ανδρείος τους άνδρες τους λυγίζεις
Αγόρια να παίρνουν το χορό
και τα κορίτσια, όπως γυμνά αγκαλιάζοντας το χρόνο να φιμώνεις
Και άλλοτε σωπαίνεις

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

τα μνημεία

Λησμονημένα κι άχραντα τα σπίτια
που στον τόπο τους κατοίκησαν αλλόθρησκοι
Γεμάτα απο μνημεία, επιζώντες σταυροφόροι
εξ ορισμού χυμένα ονόματα
σε σκλάβους χωρισμένα

22 Αυγούστου 2016

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

μαύρο νερό (νανούρισμα) - ματωμένος γάμος

Μαύρο το νερό και τ' άλογο γλιστρά.
Κάτω απ' το γεφύρι ο χρόνος τραγουδά
Γέρνουν οι φωνές: "που πήγε το μικρό;"
Θέρισε ο καημός στον άγριο καιρό!
Ποιο απ' τα παιδιά μας θέλει το νερό;

Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

αντίκρισμα

Όπως τα κύματα
που διώξαν κάποια μηχανήματα
για να ξεπλύνουν τον υγρότοπο
Έτσι, κι εγώ κολύμπησα
μες στο φθαρμένο σου το λίκνισμα
κι απέτρεψα ένα κόσμο αλλόκοτο
2010