Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

ενενήντα βδομάδες

Σήμερα σκεφτόμουν πόσα λάθη μπορεί
να κάνει ένας άνθρωπος και πόσα μαχαίρια
να κρατάει για κόψει από τις ρίζες το κακό.
Σήμερα σκέφτηκα λίγο παραπάνω από χθες, από προχθές
κι απ' όλες εκείνες τις μέρες που κουβαλούσα εύθυμα στην πλάτη μου.
Σαν τσάντα που βάζει και βγάζει βιβλία λες κι είναι σχολιαρόπαιδο.
Σήμερα είδα και μια φωτογραφία.
Έχω γράψει ξανά για τις φωτογραφίες.
Άνοιξα την εαρινή συμφωνία και στη σελίδα 31 σε βρήκα.
Σε υποδέχτηκα ξανά μες στην καρδιά μου.
Θα φταίνε οι θάλασσες που δεν έβγαζες ποτέ από τα μάτια.
Θα φταίει ο ουρανός που σου υποσχέθηκε να τον φοράς για πάντα.
Θα φταίω κι εγώ που θα κολυμπάω στον αέρα μέχρι να μην το θυμηθώ ποτέ ξανά.
Ποτέ ξανά. Άγριες λέξεις.
Κι εγώ ακόμα μετράω τις βδομάδες.