Στις σκάλες όπου έβρεχε
και χιόνιζε και μ' έπνιγε
μια παράλληλη ως τώρα εποχή
Σαν χέρι που δεν έγινε
σταυρός μαζί και προσευχή
Στις σκάλες πάντα έκρυβα
εκείνο που δεν ξέπλυνα
λες κι ήθελα ν’ αφήσω την πληγή
Σαν χέρια που δεν έλυναν
τον κόμπο ούτε με σπαθί
Ποιος άνθρωπος καινούργιος πάλι να βρεθεί
για ν’ αντιστρέψω την παράλληλη εποχή
Στις σκάλες τον Νοέμβριο
θα τυλιχτώ σαν έμβρυο
και τ’ οξυγόνο μέσα μου θα πιω
Κανείς πριν τον Δεκέμβριο
δεν είπε αυτά που εγώ θα πω
σκάλες,
τον αύγουστο του δεκατρία
και χιόνιζε και μ' έπνιγε
μια παράλληλη ως τώρα εποχή
Σαν χέρι που δεν έγινε
σταυρός μαζί και προσευχή
Στις σκάλες πάντα έκρυβα
εκείνο που δεν ξέπλυνα
λες κι ήθελα ν’ αφήσω την πληγή
Σαν χέρια που δεν έλυναν
τον κόμπο ούτε με σπαθί
Ποιος άνθρωπος καινούργιος πάλι να βρεθεί
για ν’ αντιστρέψω την παράλληλη εποχή
Στις σκάλες τον Νοέμβριο
θα τυλιχτώ σαν έμβρυο
και τ’ οξυγόνο μέσα μου θα πιω
Κανείς πριν τον Δεκέμβριο
δεν είπε αυτά που εγώ θα πω
σκάλες,
τον αύγουστο του δεκατρία